Historia
Siostra Faustyna pisała Dzienniczek w Wilnie i Krakowie na polecenie, jak mówi tekst, Jezusa, potwierdzone przez jej spowiedników: bł. ks. Michała Sopoćkę i o. Józefa Andrasza SJ. Pierwsza notatka pochodzi z lipca 1934 roku, ostatnia datowana – z czerwca 1938 roku. Całe dzieło składa się z 6 zeszytów o różnej objętości oraz zeszytu zatytułowanego Moje przygotowanie do Komunii św.. Rękopis nie ma żadnych poprawek ani skreśleń, jedynie ołówkiem zostały podkreślone słowa Jezusa, co w wydaniach książkowych zostało zaznaczone tłustym drukiem lub kursywą. Autograf Dzienniczka przechowywany jest w klasztorze Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Łagiewnikach w Krakowie.
Pierwsze wydanie tego dzieła miało miejsce w 1983 roku. Wcześniej publikowane były niewielkie fragmenty w broszurach poświęconych nabożeństwu do Miłosierdzia Bożego w nowych formach, które Jezus przekazał Siostrze Faustynie. Pierwszy maszynowy odpis Dzienniczka nie był dokładny, a z prywatnych odpisów zrobiono tłumaczenie na język włoski, w którym znalazły się błędy teologiczne. To m.in. było powodem wydania przez Stolicę Apostolską w 1959 roku Notyfikacji zabraniającej szerzenia kultu Miłosierdzia Bożego w formach przekazanych przez Siostrę Faustynę. Notyfikacja została odwołana 15 kwietnia 1978 roku za pontyfikatu Pawła VI.
Pierwsza krytyczna edycja całego Dzienniczka została przygotowana dla potrzeb procesu beatyfikacyjnego Faustyny i wydana w Rzymie w 1981 roku w 50. rocznicę pierwszego objawienia obrazu Jezusa Miłosiernego (22 lutego 1931), które rozpoczynało prorocką misję Apostołki Bożego Miłosierdzia.
Struktura
Dzienniczek, dla ułatwienia cytowania fragmentów, został podzielony na 1828 punktów. Jeden punkt składa się z jednego bądź więcej akapitów.
Struktura Dzienniczka jest następująca:
- Zeszyt I: punkty 1 – 521 (rozpoczęty w lipcu 1934)
- Zeszyt II: punkty 522 – 1000 (rozpoczęty w listopadzie 1934)
- Zeszyt III: punkty 1001 – 1230 (rozpoczęty w lutym 1937)
- Zeszyt IV: punkty 1231 – 1321 (rozpoczęty w sierpniu 1937)
- Zeszyt V: punkty 1322 – 1589 (rozpoczęty w październiku 1937)
- Zeszyt VI: punkty 1590 – 1803 (rozpoczęty w Krakowie, dnia 10.02.1938, zakończony w czerwcu 1938)
- Zeszyt VII zatytułowany Moje przygotowanie do Komunii św.: punkty 1804 – 1828
Odbiór i popularność
Od czasu pierwszej edycji Dzienniczek stał się tekstem coraz szerzej znanym, komentowanym i badanym. Rozpatruje się go zarówno jako dzieło mistyczne, jak i na tle całej literatury i kultury polskiej. Pisany żywym i plastycznym stylem, (św. Faustyna mimo braku wykształcenia ujawnia bogactwo polszczyzny i „słuch” językowy) cieszy się ogromną popularnością, traktowany często jako tekst dla pociechy i pokrzepienia duchowego.
Od połowy lat 80. w Polsce ukazuje się co roku nowe wydanie Dzienniczka. Został on przetłumaczony na wiele języków, ostatnio także na koreański, maltański i rumuński. W 2008 r. „Gość Niedzielny” wyliczył, że Dzienniczek jest najczęściej tłumaczoną na świecie polską książką.
W kwietniu 2012 ukazała się polska wersja audio książki.